Volgens historici is bowls voortgekomen uit een spel met een kegel en stenen ballen. Een spel dat al 5000 jaar voor onze jaartelling door de Egyptenaren werd gespeeld. Klinkt het niet een beetje bekend? Deze sport heeft zich in allerlei vormen over de wereld uitgebreid. Naast bowls is er b.v. jeu de boules in Frankrijk, bolle in Denemarken en zelfs curling als een wintervariant in Canada en de Scandinavische landen.

Alhoewel toen wij in Torquay naar de spelregels vroegen met daarbij de aanvullende vraag of bowls misschien lijkt op jeu de boules, kregen we een stomverbaasde blik als respons met een kort ontkennend antwoord: ‘Never heard of, sir.’

Bowls (ook wel koersbal genoemd) is erg populair in Engeland. In Southampton ligt de oudste nog in gebruik zijnde ‘green’ (uit 1299!). Hier zou Francis Drake (zeeheld, kaper, ontdekkingsreiziger, politicus en de eerste Engelsman die de wereld rondvoer), toen hij de Spaanse Armada aan de horizon zag verschijnen, eerst zijn bowls spel hebben afgemaakt, voordat hij ten strijde trok om de vloot te verslaan. Het spel wordt zeer serieus genomen.

Tegenwoordig is het niet anders. Hier zien we de pro’s met hun smetteloze witte outfit, hun eigen setje gemerkte ballen en hun typisch Engelse houding. Onderkoeld en gedisciplineerd. Hier geen gejoel, geen lawaai. Hooguit een bescheiden kusje op de wang of een ferme handdruk om een behaald succes te onderstrepen. ‘Jolly well done, chap!’

Hoe anders is dat bij ons. Op het minder strakke veldje voor de amateurs gaan wij geroutineerd aan de slag. Hoe moeilijk kan het zijn? De mannen voeren duidelijk de boventoon en Jelle weet uiteindelijk met slechts één punt verschil de overwinning in de wacht te slepen. Een prima middagje buiten, voor herhaling vatbaar.