‘There is no better way to learn authentic Thai cooking than taking an authentic cooking class in Thailand. An experience not to be missed!’ Die uitdaging gaan we aan!

We ontmoeten de kookgroep op de Or Tor Kor versmarkt, een markt waar de betere restaurants en hotels ook hun verse producten vandaan halen. Aangezien we (van opwinding :-D) veel te vroeg zijn hebben we uitgebreid de tijd om een kop koffie te drinken en de markt op ons gemak te verkennen. Absoluut de moeite waard!

Om kwart over negen maken we kennis met Khun June, onze begeleidster van vandaag. Enthousiast sleept ze ons mee over de markt zodat we ‘the essentials’ van de Thaise keuken kunnen leren. Zo leren, voelen, ruiken we over galangal (Thaise gemberwortel), het verschil tussen ‘sweet basil’ en ‘Thai basil’, lemongrass, kafir lime (een soort limoentje) en kafir lime bladeren (limoenblad), het verschil tussen kokosnoot room en kokosnoot melk en last but not least de chillies. De hele grote rode chillies zijn als onze paprika’s, maar die kleintjes…….. ook wel bird’s eye chillies of Thai dragon peppers genoemd zijn heet!! Volgens June zijn ze “red (when ripened) like a dragon’s breath and their shape even looks like a dragon’s claw’. Met andere woorden berg je maar :). Chillies vallen trouwens onder de ‘aphrodisiacs’, vandaar dat June ons tevens de boodschap meegeeft dat ons eten wanneer extra spicy, ons beslist extra sexy zal maken.
We zullen het beleven…….

Ons volgende leermoment is op de Baipai Thai cooking school. In de Thaise keuken is de combinatie zout, zoet, zuur, bitter en pittig belangrijk. June legt uit over en laat ons proeven van palmsuiker (vers versus houdbaar), ‘tamerind paste’ (de zure variant) en ‘fish sauce’ naast soja saus voor het zoutige etc. etc. Voor de Thai zelf zal het allemaal gesneden koek zijn, voor ons is het een stuk minder vanzelfsprekend allemaal. Je hoeft voor deze cursus gelukkig geen pro te zijn, maar getooid in een kookshort met een handdoek links naar beneden hangend en een receptenboek in de ‘buidel’ doen we, qua uiterlijk in elk geval, toch niet onder voor de echte chefs. We zijn er klaar voor.

We beginnen met ‘Toong Tong’ (golden bags). Chef Noi houdt van aanpakken en gaat vliegensvlug van start. In no time zijn ook wij, als doorgewinterde deskundigen, druk bezig met het (fijn) snijden van knoflook, koriander wortel, ui en waterkastanjes. De buideltjes gekruid gehakt worden zorgvuldig dichtgeknoopt met een sprietje groen en verdwijnen in de hete olie. Golden brown? Beetje pruimensaus erbij en smullen maar! Wij kunnen koken!! ‘This is not a serious course, but it does have serious flavours’, zegt June genietend als ze onze enthousiaste kreten hoort.

We zijn klaar voor de tweede ronde. ‘Tom Yum Goong’ of hot and sour prawn soup. We nemen weer plaats aan de lange houten tafels en kijken toe hoe chef Noi uitleg geeft terwijl ze ons tegelijkertijd demonstreert hoe de benodigde ingrediënten, gesneden, gestampt, gescheurd en bij elkaar gevoegd moeten worden. Alle benodigdheden staan keurig voor ons uitgestald en ook aan extra uitleg en begeleiding is er geen gebrek. Een kind kan de was doen!

Na elk getoonde onderdeel is het ‘tasting time’, voordat we zelf al onze voorbereide onderdelen bij elkaar kunnen voegen om er ons eigen lekkers van te maken. Chef Noi is een echte Thaise, dus ‘not spicy’ is een behoorlijk rekbaar bij haar. Toch is het ontegenzeggelijk waar dat haar gerechten stuk voor stuk een beetje heet maar vooral erg lekker zijn! De cursisten laten in hun bereiding een variatie zien van geen chillies tot maar liefst de volledige drie chillies. Het laat zich makkelijk raden aan welke kant van de schaal wij ons bevinden :).

June bereidt ons tijdens het smakelijk (zachtjes) slurpen van de soep al voor op onze volgende uitdaging. Span je spieren, staal je armen, want we gaan stampen. Geen groene curry pasta uit een zakje, maar vers gemaakt met vijzel en mortel. Het snijden van alle benodigdheden gaat geroutineerd, maar het vijzelen of stampen….. Wauw, hier kweek je inderdaad spieren mee. Net als ik denk dat ik al een heel eind op de goede weg ben, geeft een Thais meisje mij vriendelijk te kennen dat dit nog maar het begin is. Zij zal wel even laten zien hoe het werkelijk moet. Wat een kracht heeft zo’n spichtig ding. Ik probeer haar te evenaren, terwijl de groene curry spetters me bijna om de oren vliegen. Ik heb de handigheid duidelijk nog niet helemaal onder de knie.

Met de pasta min of meer klaar gaan we verder met de bereiding van ons hoofdgerecht: ‘Gang Keaw Waan Gai’ (green curry with chicken). Het lijkt een fluitje van een cent na ons gestamp van hiervoor. Op onze individuele kookstations staat voor iedereen een wokpan klaar. Nauwkeurig worden we in de gaten gehouden en met subtiele hand worden we, waar nodig, bijgestuurd. Koken doe je immers voor je plezier en het eindresultaat moet wel in de smaak vallen, nietwaar?

Eenmaal klaar met de curry mogen we met ons kommetje naar boven, waar we in alle rust kunnen dineren. Beetje (jasmijn) rijst erbij en smullen maar.
Het hele Baipai team voegt zich glunderend bij ons, waarop Khun June ons met een grote grijns vertelt dat we allemaal geslaagd zijn. Als trofee krijgen we een eigen (werk) foto in een magneetlijstje mee, samen met het receptenboek van vandaag opdat we de dag niet zullen vergeten en nog vaak zullen genieten van alle heerlijkheden die een Thaise keuken kan bieden. Voldaan en tevreden kijken we elkaar aan, chefs onder elkaar!