In 1988 opende Safari World haar deuren in Khlong Sam Wa, een district van Bangkok. Al in 1989 onderging het park een enorme renovatie om het beschikbare land beter te kunnen gebruiken. Het resultaat is een groot open park wat eigenlijk bestaat uit twee delen, te weten een safaripark en een marinepark. Voor beiden moet ook apart entreegeld betaald worden! Bij de grote massa is het park kennelijk niet echt bekend, want volgens het internet is het er meestal niet erg druk. Ook mijn chauffeur heeft er nog nooit van gehoord, hetgeen redelijk wat zoeken en vragen oplevert voordat we, toch nog onverwachts, voor de poorten van het park staan. Onderweg hebben we ons al een beetje proberen te verdiepen in de aantrekkelijkheden van dit park. Vooral het safari gedeelte spreekt tot onze verbeelding met: ‘safari world is a zoo for those who don’t like zoos…..of course like any animal park it has some good and some not so good sides, but here animals certainly do have a huge amount of space to roam free.’
Eenmaal door de poort beginnen we aan onze acht kilometer lange ontdekkingsreis, ‘where animals wander freely and where humans are just tolerated’, met de kennismaking van de herbivoren. Bijna onmiddellijk komen we terecht in een kudde zebra’s met zelfs een nieuwsgierig jong in hun midden. Dit is meteen genieten! We zijn niet de enigen in het park, de auto’s zijn echter verspreid genoeg om toch een ‘safari-gevoel’ te creëren. Onze chauffeur kijkt zijn ogen uit en probeert zo dicht mogelijk langs de dieren te rijden. Ik weet niet helemaal zeker of dit voor eigen of voor ons genoegen is ;), maar wij vinden het prima.
We vallen van de ene ‘oh’s en ah’s’ in de andere, met een opeenvolgende sessie van kamelen, antilopen, herten en zelfs neushoorns. Daartussendoor zien we een enorme hoeveelheid vogels. Prachtige kraanvogels, groepen pelikanen en een vreemde vogel met een soort hangende, langgerekte, roze-rode ballon onder de snavel. We leren later dat dit een Afrikaanse maraboe is, een ver familielid van de ‘onze’ ooievaar.
Dit is het gedeelte van het park waar je de ramen van de auto omlaag mag draaien om de dieren beter te kunnen observeren en uiteraard om mooiere foto’s te maken. Voederen, toeteren en hard rijden zijn strikt verboden, evenals uit de auto stappen. Daar hebben we dan ook helemaal geen behoefte aan! We nemen onze tijd en genieten van een wijds panorama en de nabijheid van de verschillende dieren. In de verte loopt een groot aantal giraffen rond een verhoogd plateau vanwaar mensen de giraffen mogen voeren. Volgens de informatie van het park is dit de grootste kudde (ik weet niet meer hoeveel dieren hier rondlopen) in gevangenschap ter wereld. Vanuit het safaripark is het voederplatform niet bereikbaar. Je kunt er alleen komen vanuit het marine gedeelte. Handig bekeken, want het voederen blijkt een enorme hit onder de bezoekers!
Tot zover is alles heel relaxed (haha), maar ……. ‘the mood changes a bit as you reach a couple of massive metal gates and above them a security lookout tower reminding of the entrance of Jurassic Park.’ Het gaat verder met: ‘before opening the first gate a security guard voice firmly invites visitors to go back inside their cars (en ik dacht dat je er niet uit mocht?) and close all windows.’ Zo zal het officieel wel moeten, maar de praktijk is anders. Er is inderdaad een (onbemande) toren en de metalen poorten staan open, althans de eerste. We rijden over een wildrooster, waarop de tweede poort langzaam geopend wordt. Nu maar hopen dat er geen tijger op de loer ligt, want het terrein achter ons lijkt me een tijger walhalla. Hiermee zijn we dan inin het hart van het park, in ‘the predators den’, aangekomen.
De zwarte beren liggen suf en slaperig achter prikkeldraad, waar waarschijnlijk stroom opstaat. Een beetje een desillusie. De beren hebben weinig ruimte en de ruimte die ze hebben is weinig inspirerend. Door naar de tijgers dan maar. Het is ondertussen erg warm, dus we hopen dat de tijgers dicht langs de weg onder de bomen liggen te slapen of misschien een verkoelend bad nemen in de poelen op het terrein. Het is hier drukker. Auto’s staan langer stil in de veronderstelling dat de tijgers uiteindelijk toch wel eens moeten gaan bewegen. Khun Add (de chauffeur) rijdt zo mogelijk nog dichter langs de rand van het pad. Hij gaat voor de beste blik en duikt zelfs met zijn stoel in de slaapstand als wij, vanaf de voorbank, mooie foto’s willen maken. De tijgers lijken net onschuldige grote poezen zoals ze luieren in de zwoele warmte van vandaag, maar het blijven enorme beesten waar je met ontzag en respect naar kijkt. ‘The wilderness of Safari World is not something you could expect so close to a big frantic city’.
Na Safari World is het beurt aan Marine World, een combinatie van een reguliere dierentuin en een themapark met diverse shows. We zien veel bezoekers met kinderen druk gebruik maken van de zeven shows die dit gedeelte te bieden heeft. Volgens het tijdschema kun je achtereenvolgens naar een olifantenshow, een papegaaien show, een dolfijnen show etc. De meest populaire en controversiële show, volgens de kassier, is echter de ‘orang utan thai boxing show’. Kinderen vinden het geweldig, volwassenen fronsen hun wenkbrauwen.
Wij besluiten alle shows te mijden. Ons plan is een verkenning van de dierentuin (niet zo de moeite waard met kleine, weinig aantrekkelijke hokken) op weg naar ‘the best attraction of the zoo’, het voedingsplatform van de giraffen. Tegen een kleine betaling krijg je daar een emmer met wortels, bananen en zoete aardappelen aan spiesen, die je aan de vriendelijke giganten kunt voeren. Met hun lange, zwarte tongen halen ze het lekkers van de prikkers en als je te dichtbij komt, krijg je eveneens een slijmerige lik. In elk geval een leuke afsluiting van een verrassend dagje uit.
Hoewel controversieel voor wat betreft het houden van dieren in smalle hokken en de behandeling van sommige dieren met betrekking tot de shows waarin ze moeten optreden (Marine World), is vooral het safari gedeelte beslist de moeite waard. Hier zie je dieren van heel dichtbij in een vrije natuurlijke omgeving. Het is met recht ‘a fun day out for the whole family’.